| รายละเอียด |
| พิธีปลุกเสกครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดและดีที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ และกล่าวได้ว่า
เป็นต้นแบบพิธีพุทธาภิเษกใหญ่ ๑๐๘ พระอาจารย์ในเวลาต่อมา สุดยอดพระคณาจารย์ ๑๐๙ รูปจากทั่วประเทศ ร่วมลงเลขยันต์ในแผ่นทองแดง
อาทิ สมเด็จพระสังฆราช (แพ), สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ), หลวงปู่นาค วัดอรุณ, หลวงพ่อเปลี่ยน, หลวงพ่อพุ่ม, หลวงพ่อพริ้ง, หลวงพ่อดิ่ง,
หลวงพ่อจาด, หลวงปู่กลิ่น, หลวงพ่อเดิม, หลวงพ่อโสก, หลวงพ่อเหลือ, หลวงปู่เผือก, หลวงพ่ออี๋, หลวงพ่อรุ่ง, หลวงพ่อคง บางกระพ้อม, หลวงพ่อจง,
หลวงพ่อพิธ, หลวงพ่อสุ่น ศาลากุน, หลวงพ่ออ่ำ หนองกระบอก, หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง, หลวงพ่อแฉ่ง, หลวงพ่อขัน
แหวนมงคลเก้า วัดราชบพิตร กรุงเทพมหานคร ครั้งที่ ๔ ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ จึงถือได้ว่าเป็นพิธีปลุกเสกครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดและดีที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์
หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อมได้กล่าวสรรเสริญแหวนไว้ตามจดหมายบันทึกของท่าน (จดหมายลายมือเขียนของ หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม ได้เขียนถึงท่านพระยาศรีฯ ผู้จัดสร้างวัตถุมงคลดังกล่าว เพื่อบอกเล่าอภินิหารของแหวนมงคลเก้า วัดราชบพิธ) ด้วยอาตมาภาพขอสรรเสริญสรรพคุณของแหวนมงคล๙และแหวนมงคลศรี ซึ่งเจ้าคุณได้ประกอบพิธีขึ้น ณ ที่ราชบพิธนั้นแต่โดยสังเขป และเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น คือมีหญิงซึ่งเป็นภรรยาของจีนผู้หนึ่ง ได้ถูกต่อต่อยประมาณ ๓๐ กว่าตัว หญิงปวดจนทนไม่ไหว แต่เป็นบุญของหญิงผู้นั้น ที่จะไม่ต้องทรมานต่อพิษต่อนั้นต่อไป จึงมีชายผู้หนึ่งได้ใส่แหวนมงคลที่เจ้าคุณประกอบพิธีขึ้นนั้น เดินมาพบเข้าจึงถอดแหวนออกจากนิ้ว แล้วกระทำอาราธนาแหวนนั้น แล้วเอาแหวนนั้นถูตามรอยที่ต่อต่อยของหญิงนั้น ประมาณสัก ๕ นาทีเท่านั้นพิษของต่อนั้นก็หายไปหมดสิ้น
ยังมีอีกรายหนึ่ง คือ อาตมาภาพไปพักที่วัดเขาสมอระบัง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี ได้มีหญิงผู้หนึ่งถูกปลาดุกทะเลยักจนเป็นแผลลึก หญิงผู้นั้นได้ร้องครางขึ้นเพราะทนปวด ซึ่งเกิดขึ้นจากพิษของปลาดุกนั้นไม่ได้ และได้มีผู้นำยาใส่แผลนั้นตั้งหลายฅนพิษปวดนั้นก็ไม่ทุเลาลงได้ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วหญิงนั้นจึงมาหาอาตมาภาพที่เขาสมอระฆังนั้น เพื่อมาขอยาอาตมาภาพใส่ อาตมาก็ไม่มียาอะไรอยู่เลย แต่อาตมาภาพมาระลึกถึงแหวนมงคลขึ้นมาได้ อาตมาจึงหยิบแหวนมงคลนั้นออกมาส่งให้ แต่เดิมทีหญิงนั้นคิดจะเอาแหวนนั้นถูที่แผล แต่เห็นว่าฝนวงไม่สมควร เพราะแหวนนั้นประกอบไปด้วยอาคมที่ขลังและเป็นของที่สูงประการหนึ่ง แผลที่ปลาดุกนั้นอยู่ที่เท้าจึงเป็นการไม่สมควร หญิงนั้นจึงอาราธนาแหวนนั้นลงแช่ในน้ำ เพื่อขอความศักดิ์สิทธิ์จากแหวนนั้นทำเป็นน้ำมนต์ แล้วหญิงนั้นจึงเอาน้ำมนต์นั้นรับประทานบ้าง ทาที่แผลบ้าง ประมาณสัก ๑๐ นาทีพิษปวดก็หายเป็นปกติดังเดิม ทั้งสองรายนี้เป็นเรื่องที่จริงทั้งสิ้น
โดยเหตุนี้อาตมาภาพจึงสรรเสริญถึงสรรพคุณของแหวน และความสามารถของเจ้าคุณ ซึ่งได้พยายามประกอบแหวนมงคลนี้จนสำเร็จเรียบร้อย กับเป็นของที่มีความศักดิ์สิทธิ์อย่างจริงจัง อาตมาภาพจึงพิจารณาเห็นว่า ควรที่ท่านทั้งหลายควรจะสร้างได้ สำหรับตัวเพียงฅนละหนึ่งวงเท่านั้น ก็จะเป็นประโยชน์แก่ฅนหาน้อยไม่ และเพื่อได้สงเคราะห์แก่ผู้อื่นอีกด้วย
ลงนามพระอุปัชฌาย์ คง วัดบางกะพ้อม |
|
(
0 )