| รายละเอียด | แม้ว่าหลวงพ่อศักดิ์ชัย แห่งวัดลิ้นทอง จ.อ่างทอง จะได้ชื่อว่าทำของได้ดี และปลุกเสกของได้ขลังมานานแล้ว โดยเฉพาะวิชาด้านมหาเสน่ห์ ท่านได้ทำของด้านนี้มาหลายอย่างแล้ว และแต่ละอย่างก็ได้มีการทดลองของ ทดสอบกันมาเป็นที่แพร่หลายจนหมดไปอย่างรวดเร็วและเหลือเชื่อ โดยเฉพาะของมหาเสน่ห์ชิ้นแรกที่สร้างชื่อให้กับท่านก็คือ ตะกรุดนะขุนแผนอุดผง ซึ่งในขณะนี้มีคนเสาะหากันอย่างมาก นับจากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลาเกือบ ๓ ปี ทำไมท่านไม่สร้างพระพิมพ์ขุนแผนออกมาเร็ว ๆ และทำไมพระขุนแผนของท่านจึงมีวิธีการสร้างที่ยุ่งยากนักหนา ก็แค่สั่งช่างแกะแม่พิมพ์เอามวลสารผสม จ้างช่างพิมพ์พระเท่านี้ก็เสร็จแล้ว ทำไมต้องทำให้ยุ่งยาก
๑. หลวงพ่อสั่งให้ลูกศิษย์ช่วยกันหาว่านมงคลต่างๆ ผงมงคลและมวลสารต่างๆ โดยบอกกับลูกศิษย์ว่าถึงเวลาสร้างพระขุนแผนแล้ว ฤกษ์เปิดแล้ว เขาอนุญาตแล้ว ซึ่งวัตถุมงคลต่างๆ ที่ท่านสั่งให้หานั้นบางชนิดบางอย่างไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลย ท่านต้องอธิบายให้ฟังอยู่นาน และบอกว่าของพวกนี้ท่านไม่ได้สั่งเอง แต่เจ้าของพระเขาสั่งมาอีกที ให้ทำตามตำราเขา
๒. หลวงพ่อเก็บตัวลบผงในกุฏิท่านอย่างเงียบๆ องค์เดียวอยู่นาน แล้วรอทำมวลสารที่ให้ศิษย์ไปหามา เพื่อจะนำผงที่ลบไปทำเป็นลูกประคำขุนแผน เพื่อให้ขุนแผนเสกเสียในชั้นแรกก่อน ผงที่ท่านลบถมนั้นเกี่ยวข้องกับตัวขุนแผน และวิชาด้านมหาเสน่ห์ มหารัก มหาหลง มหาละลวย มหางงงวย ทั้งสิ้น เช่น (ท่านอนุญาตให้เปิดเผยบางอย่างบางชนิดเท่านั้น ดังนั้นพระขุนแผนองค์จริงจึงมีมวลสารมากกว่านี้มากนัก) ผงขุนแผนชมตลาด, ผงขุนแผนสะกดทัพ, ผงขุนแผนสะกดนาง, ผงขุนแผนจูงนางเข้าห้อง, ผงขุนแผนเสกแป้งปะหน้า, ผงขุนแผนสะกดกุมาร สะกดโหงพราย, ผงชักรูป, ผงชักเงา, ผงหลงรูป, ผงหลงเงา, นางอกแตก, ห้าร้อยนาง, ช้างผสมโขลง, พญาเท ครัว, พญาหลงลืม, พญารูปงาม, พระลักษณ์หน้าทอง, พระสังข์รูปทอง, สะกดนางทั้งห้าร้อย, ดับโทสะจริต, ดับทิฐิจริต, ดับโมหะจริต, ผงแม่กล่อมลูก, แม่รักลูก, มหาชิด, มหาหลวง, นะหน้าทอง, มหาละลวยใหญ่ครอบจักรวาล, นะจังงัง, นางนกสาลิกาลิ้นทอง, นางนกการะเวกเสียงทอง, นะร่วมใจ, นะหลง, นะรัก, นะนางอกแตก, นะเข้าหา, นะเมตตา, นะมหาเมตตา, นะปัถมังหน้าทอง, นะละลวยแฝด, นะอ่อนใจ, นะงามนัก, นะถอดรูป, นะเสน่ห์หา, นะขุนแผน, ผงสวาท ทั้งพันชนิด, ผงนางหลง, เป็นต้น
๓. ว่านและของมงคลมีเท่าที่ท่านอนุญาตให้เปิดเผยดังนี้ ดอกไม้และพวงมาลัยจากอารามหลวงและวัดราษฎร์ โดยเฉพาะวัดที่มีโบสถ์เสมาคู่ ที่พระท่านขอขมากันในวันเข้าพรรษาและออกพรรษา ให้เก็บมาให้ได้ ๑๐๘ วัด, ว่านช้างผสมโขลง, ว่านพญาเทครัว, ว่านขุนแผนทั้งชนิดดอกแดงและดอกเหลือง, ว่านเสน่ห์จันขาว, ว่านเสน่ห์จันแดง, ว่านเสน่ห์จันเหลือง, ว่านดอกทองตัวผู้, ว่านดอกทองตัวเมีย, ว่านเครือสาวหลง, ว่านสะกดนาง, ว่านนางห้าร้อย, ว่านจูงนาง, รากรักหันทางทิศตะวันออก, เครือรัก, เครือหลง, เครือให้, กาฝากรัก, กาฝากมะรุม, กาฝากมะยม, กาฝากกาหลง, ว่านกินเงิน, ว่านกินทอง, ว่านกินกระดาษ, ว่านกินเหล็ก (พวกว่านกินต่าง ๆ นี้เป็นว่านที่มีศักดิ์สูง มีเทวดารักษา มีสรรพคุณหากินเก่ง เช่น ว่านกินเงิน กินทอง เมื่อปลูกอย่างถูกวิธี ว่านจะหาเงินหาทองกินเอง คือบันดาลให้เจ้าของมีเงินมีทองเข้ามาไม่ขาด, ส่วนว่านกินกระดาษนั้น หมายถึง หากินธนบัตร ว่านพวกนี้ก่อนจะพลีมาต้องให้กินของที่ชอบให้อิ่มเสียก่อน) ตะไคร่เสมาคู่ ๑๖ วัด, ตะไคร่เจดีย์เก่า, ตะไคร่วังเก่า, ดินกลางแม่น้ำ, ดินกลางโบสถ์, ดินกลางหรือดินหน้าประธาน, รังต่อทำรังที่ตาพระประธาน, รังผึ้งร้าง, รังต่อร้าง (ได้จากจ.พระนครศรีอยุธยา) ตะไคร่เสาตะลุงช้างน้ำ, ตะไคร่เสาตะลุงช้างบก (โชคดีที่ได้เสาตะลุงช้องตกมัน ท่านว่าเป็นเสน่ห์รุนแรงมาก) ดินโปร่ง ๗ โปร่ง, ดินท่า ๗ ท่า, ผงลูกสวาทป่น ทำจากลูกสวาท ๑,๐๐๐ ลูก, ว่านเอามาทั้งห้า คือ ราก กิ่ง ต้น ดอก ใบ นำมาหั่นเป็นแว่น ๆ แล้วลงอักขระ สูตร ยันต์ ตั้งธาตุ เรียกธาตุ เพิ่มธาตุ เปิดอาการ ๓๒ ของว่าน เรียกเทวดารักษาว่าน
๔. ส่วนตัวประสานมีดังนี้ สีผึ้งซื้อจากสาวพรหมจารีไม่ต่อราคา ๓ สี ๓ ตลาดน้ำ นมแม่ลูกอ่อน (ถือเคล็ดว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่ที่สุด ขนาดกลั่นเลือดในอกตนเองมาให้ลูกดื่มกินได้ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ มหาศาลและบริสุทธิ์ แม้ชีวิตแม่ก็ยอมให้ลูกได้) น้ำฝนกลางหาว, น้ำ กลางท้องเรือ, น้ำริมท่า, น้ำผึ้งเดือนห้า, น้ำกลางมหานทีใหญ่ คือ แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำโขง แม่น้ำท่าจีน แม่น้ำน้อย แม่น้ำยม แม่น้ำวัง กล้วยน้ำว้าสุก, กล้วยน้ำไท, กล้วยหอม, ข้าวเหนียว, น้ำมันขุนแผน, น้ำมันว่านดอกทอง, น้ำมันสาวหลง, น้ำมันสะกดนาง, น้ำมันว่านช้างผสมโขลง, น้ำมันว่านพญาเทครัว และน้ำมันว่านมหาเสน่ห์อีกมากมาย, น้ำมันสะกดพราย, น้ำมันสวาท, น้ำมันไก่กุก เป็นต้น
๕. นำส่วนผสมและมวลสารทั้งหลายบรรดามี มาคลุกคลีตามฤกษ์มงคล บดป่นเป็นผงปั้นเป็นลูกประคำขุนแผนได้ ๒๒๗ ลูก เท่าจำนวนศีลของพระ จากนั้นได้อัญเชิญดวงวิญญาณของขุนแผนลงมาเสกเป็น จำนวน ๕๖ วัน โดยหลวงพ่อไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยเลย ครั้นพอครบกำหนดแล้ว ท่านหยิบประคำขึ้นมาลูกหนึ่ง พูดว่า นี่เขาทำดีแล้ว เต็มแล้ว ลึกและรุนแรงมาก เอาไปบดทำพระให้หมดนะ ห้ามใครเอาไปเป็นของส่วนตัว เดี๋ยวผิดข้อกาเมกันทั้งหมู่บ้านแน่
๖. สำหรับพิมพ์พระนั้น ท่านให้แบบไปแกะให้เหมือนพิมพ์ขุนแผนที่เป็นพระกรุ โดยกำหนดให้มีขนาดเขื่องพอสมควร ท่านว่าจะใส่ผงมวลสารให้เต็มที่ พระที่ทำครั้งนี้ต่อให้หักเป็นเสี่ยง ๆ ก็ใช้ได้เหมือนเดิม หรือให้แกะผงมาลองก็ใช้ได้ จะทำให้มีคุณภาพดีที่สุด ช่างแกะพิมพ์ชื่อ นายสุวัฒน์ อยู่ยศเส เมื่อเริ่มลงมือแกะไปได้สักพัก ปรากฎว่าเหล็กที่ใช้แกะลายหักออกจากกัน ทั้งที่เคยแกะแม่พิมพ์พระเป็นร้อย ๆ ก็ไม่หักมาก่อน ได้โทรศัพท์ไปที่วัด หลวงพ่อให้จุดธูปบอกกล่าวขุนแผนเสียก่อน จึงได้สำเร็จ
๗. เมื่อได้พิมพ์พระแล้ว ท่านได้ให้ศิษย์แต่งเป็นตาปะขาว ทำการสมาทานศีลและอาบน้ำมนต์ก่อนตำพระ โดยท่านทำการคุลีผงและมวลสารให้ โดยใช้ครกที่ก้นครกได้ใส่ใบรู้นอนทั้ง ๗ ชนิด และท่านลงอักขระให้ที่ก้นครก เมื่อตำได้ที่แล้ว ท่านจึงกดพิมพ์พระเป็นปฐมฤกษ์ จากนั้นก็ให้ศิษย์ช่วยกันกดพิมพ์พระตามฤกษ์มงคลที่ท่าน กำหนดไว้ โดยให้จุดธูป ๑๖ ดอก บอกกล่าวขุนแผนก่อนพิมพ์พระ ทุกครั้ง แต่ศิษย์ขี้เกียจเพราะเมื่อครู่เพิ่งตำพระมารู้สึกเมื่อยก็เลยกดพิมพ์พระเลย ปรากฎว่าพระที่ศิษย์กดจำนวน ๕๖ องค์ แตกหักหมด และศิษย์ผู้นี้วันรุ่งขึ้นมือก็บวม ปวดมาก จนหลวงพ่อต้องทำน้ำมนต์ให้กินจึงหาย ท่านบอกว่า ทำพระขุนแผนต้องระวัง และต้องปฏิบัติตามที่บอกอย่างเคร่งครัด รู้หรือไม่พอเอ็งกดพระเสร็จ พระยังเปียก ๆ อยู่ นี่แหละเขาจะเสกให้ทันทีเลย แต่เมื่อวานเอ็งไม่ได้จุดธูปบอกเขา มันไม่ถูกต้องเขาจึงลงโทษเอา ทำพระพิมพ์นี้จะสุกเอาเผากินไม่ได้ เพราะเอาชื่อเขามาอ้าง ต้องทำให้ดีสมกับชื่อเขา
พระทั้งหมดได้ทำการกดพิมพ์ตามฤกษ์มงคล อันเป็นเทวีมหันตฤกษ์ และฤกษ์ทางเสน่หาทั้งสิ้น ยันต์ด้านหลังเป็นยันต์นางอกแตก, ตะกรุดที่ใส่เป็นตะกรุดนะเข้าหา และใส่ชิ้นส่วนผงลูกประคำขุนแผนด้วย หลวงพ่อทำการปลุกเสกตามวิธีของท่านจนพอใจ จึงให้นำออกเผยแพร่ได้ เมื่อมีคนถามว่าพระขุนแผนนี้ขลังขนาดไหน ท่านตอบแบบอารมณ์ดีว่า ถ้าฉันไม่ได้บวชเป็นพระ ไม่ได้มุ่งเอาดีทางศาสนาละก็ ฉันจะเอามาแขวนเดี่ยวทั้ง ๓ เนื้อเลย พะผ่าซิ ทำก็ยาก เสกก็ยาก มันยังไม่ได้ทันใช้เลย ดันถามเสียแล้วว่าดีทางไหน ถ้าใช้ไม่ได้ผลเอามาคืนก็แล้วกันนะ |
