| ชื่อพระเครื่อง | เริ่มกันเบาๆที่เคาะแรก ..... เหรียญหลวงพ่อเนย สมจิตฺโต วัดโนนแสนคำ จ.สกลนคร |
| รายละเอียด | เหรียญปั้มรูปเหมือน หลวงพ่อเนย วัดโนนแสนคำ จ.สกลนคร รุ่นพิเศษ เนื้อทองแดงกระไหล่ทอง สร้างเมื่อปี 2537 รับประกันตามกติกา g-pra
ninja12 โทร.089-4171293
ชีวประวัติพระครูวิมลสีลาภรณ์
เดิมชื่อ เนย มูลสธูป ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๑๗ กันยายน ๒๔๘๐
ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีฉลู
ณ บ้านกุดแห่ ตำบลกุดเชียงหมี อำเภอเลิงนกทา จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันจังหวัดยโสธร)
บิดาชื่อนายเอี่ยม มูลสธูป มารดาชื่อนางสุรีย์ มูลสธูป มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันรวม ๙ คน
เมื่ออายุได้ ๗ ปี ได้เข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนบ้ากุดแห่ อายุ ๘ ปี ป่วยเป็นโรคท้องเรื้อรัง ขาดการเรียนอยู่ ๓ เดือน อายุ ๑๑ ปี เรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ แล้วออกมาช่วยทพ่อแม่ทำนา ด้วยในสมัยนั้นการเรียนภาคบังคับที่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ เท่านั้น การที่จะเรียนต่อให้สูงขึ้นต้องเดินทางไปเรียนต่อยังต่างถิ่น หลวงพ่อต้องออกมาทำนาช่วยพ่อแม่ตามประเพณี พออายุได้ ๑๖ ปี ก็กลับมาช่วยพ่อแม่ทำนาตามเดิมด้วยความขยันหมั่นเพียรเต็มกำลังความสามารถ พออายุได้ ๒๐ ปี บิดามารดาและเจ้าภาพผู้ที่จะถวายผ้าป่านำท่านไปมอบให้เป็นศิษย์ท่านพระอาจารย์ดี ฉนฺโน ซึ่งเป็นศิษย์รุ่นใหญ่ของท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต พระอาจารย์ฝ่ายวิปัสสนา ธุระที่สำคัญ ท่านได้ฝึกขานนาคอยุ่เป็นเวลา ๓ เดือนเต็ม จึงได้รับการบรรพชาอุปสมบทในเขตวิสุงคามสีมา วัดป่าสุนทราราม อำเภอเลิงนกทา เมื่อวันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๐๐ พระอุปัชฌาย์ คือ พระครูภัทรคุณาธาร (บุญ โกสโล) ป.ธ. ๔ วัดพรหมวิหาร พระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระสมุห์อุ้ยเป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่ออุปสมบทแล้วท่านได้เข้ารับฟังธรรมกับท่านพระอาจารย์ดี ฉนฺโน เจ้าอาวาสวัดป่าสุนทรารามอยู่บ่อย ๆ ท่านได้จำพรรษาดังนี้
พรรษาที่ ๑ (พ.ศ. ๒๕๐๐) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม โดยมีท่านพระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เป็นผู้ให้นิสัยรับโอวาทการปฏิบัติธรรม ในพรรษานั้น หลวงพ่อได้ถือธุดงค์ห้ามภัตตาหารที่นำมาถวายภายหลังตลอด ๓ เดือน
พรรษาที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๐๑) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทรารามและถือธุดงค์ห้ามภัตตาหารเหมือนเดิม
พรรษาที่ ๓ (พ.ศ. ๒๕๐๒) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม และคือธุดงค์เนสัชชิก คือไม่นอนตลอดเวลากลางคืน ธรรมดาธุดงค์ข้อนี้ต้องอกนอนตลอดทั้งวัน แต่ท่านอดนอนเฉพาะกลางคืน กลางวันพักบ้างตลอดพรรษา ด้วยสุขภาพท่านไม่แข็งแรง
พรรษาที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๐๓) ได้ขออนุญาตท่านพระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เพื่อไปจำพรรษาที่วัดถ้ำพระ บ้านคำไหล ตำบลดงเย็น อำเภอมุกดาหาร จังหวัดนครพนม (ปัจจุบันเป็นจังหวัดมุกดาหาร) เรียนท่านว่าจะท่องปาฏิโมกข์ให้จบ พอออกพรรษาก็ท่องปาฏิโมกข์จบพอดี
พรรษาที่ ๕ (พ.ศ. ๒๕๐๔) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๖ (พ.ศ. ๒๕๐๕) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๗ (พ.ศ. ๒๕๐๖) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๘ (พ.ศ. ๒๕๐๗) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๐๘) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
ท่านได้ประกอบความเพียรด้วยความวิริยะอุตสาหะแรงกล้า ไม่จำวัดตลอดกลางวัน เพราะที่ภูถ้ำพระนั้น ถ้าพระหรือสามเณรรูปใดจำวัดในเวลากลางวันจะป่วยเป็นไข้ ส่วนตัวท่านไม่เป็นไข้เลยตลอดพรรษา
พรรษาที่ ๑๐ (พ.ศ. ๒๕๐๙) ได้จำพรรษาที่ภูกระแต บ้านฮ้อม ตำบลอาจสามารถ อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม กลางพรรษาได้ป่วยเป็นโรคไอเจ็บหน้าอก ได้ไปให้แพทย์ตรวจรักษาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดนครพนม แพทย์ลงความเห็นว่าเป็นโรคหลอดลมอักเสบ หมอจัดให้ไปฉีดยาที่ตำบลอาจสามารถ แต่ท่านไปฉีดยาที่โรงพยาบาลทุกวันไม่ไหว เพราะวัดที่จำพรรษาห่างจากตัวเมือง ๘ กิโลเมตร ถ้าไม่ทันรถก็ต้องเดินไป พอหายเป็นปกติแล้วก็ประกอบความเพียรอย่างจริงจังต่อเนื่อง จนปรากฎว่าจิตได้รับความสงบนิ่งดิ่งเข้าสู่สมาธิ ได้รับความสงบเยือกเย็นในสมาธิภาวนาพอสมควร เมื่อออกพรรษาแล้วได้ไปพักที่วัดโนนนิเวศน์ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี และเดินทางไปพักบ้านหินฮาว ต่อจากนั้นก็ไปที่อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี
พรรษาที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๕๑๐) ท่านได้จำพรรษาที่วัดกลาง บ้านหนองสูง อำเภอคำชะอี จังหวัดนครพนม (ปัจจุบันเป็นจังหวัดมุกดาหาร) ท่านพระอาจารย์กงแก้ว ขนฺติโก เป็นเจ้าอาวาส ท่านพระอาจารย์กงแก้วเคยกล่าวว่า เวลาจิตเป็นสมาธิอยากให้ท่านทั้งหลายได้เห็นด้วย มันมีความสุขสงบที่สุดไม่มีอะไรเหมือน สุขใดในโลกไม่เท่าสุขของสมาธิในพรรษานี้ท่านตั้งใจประกอบความเพียรอย่างแรงกล้าจนเป็นลม ๒ ครั้ง เนื่องจากฉันอาหารน้อย บางวันถึงกับอดอาหารเพราะทำให้การประกอบความเพียรเป็นไปได้ด้วยดี ไม่ต้องวิตกกังวลกับเหตุการณ์ภายนอก จิตมุ่งอยุ่แต่ภายในร่างกาย ต่อสู้กับกิเลสขันธมารตลอดเวลาอย่างไม่ย่อท้อ ท่านได้ตั้งสัจจะอธิษฐานว่า ถ้าจะตายขอให้ตายไปเลย อย่าได้เดือดร้อนญาติโยมหรือโรงพยาบาลเลย ท่านปรารถนาจะไม่ให้ใครเดือดร้อนลำบากด้วยเรื่องของสังขารของท่าน แม้ในปัจจุบันท่านก็รักษาร่างกายด้วยตัวท่านเอง
หลวงพ่อเคยพิจารณาที่จะปฏิบัติสมาธิแบบอุกฤฏ์ คือหวังจะสำเร็จมรรคผลนิพพานภายใน ๗ วัน ถ้าไม่สำเร็จก็จะยอมตายถวายชีวิตเป็นเดิมพัน แต่ได้รับการขอร้องจากโยมบิดา-มารดาให้เลิกคิดที่จะปฏิบัติเช่นนั้นเสีย ขอให้ปฏิบัติแบบค่อยเป็นค่อยไปจะได้อยู่อบรมญาติโยมนาน ๆ ได้นำเพื่อนร่วมโลกไปตามทางพุทธองค์ได้ทรงวางไว้ให้ได้มากเท่าที่จะทำได้ สมกับที่ว่ากว่าที่จะได้เกิดในภพภูมิความเป็นมนุษย์ได้นั้นแสนลำบากยากเข็ญ แต่คนส่วนมาก หลวงพ่อท่านว่ามักมัวเมาลุ่มหลงด้วยถูกทรมานมาแสนสาหัสจากภพภูมินรก ภูมิสัตว์เดรัจฉาน ทำให้หลงลืมที่จะรักษาความเป็นมนุษย์ไว้ ด้วยภพภูมินี้เป็นภพภูมิที่จะสามารถนำไปสู่นรก สวรรค์ หรหมโลก นิพพานได้ ภพภูมิต่าง ๆ ล้วนต้องอาศัยความเป็นมนุษย์เท่านั้นที่จะบำเพ็ญไปสู่ภพนั้น ๆ เทวดาจะไปนิพพานต้องจุติมาเกิดในโลกมนุษย์ก่อน อย่างนี้เป็นต้น หลวงพ่อจึงได้ปฏิบัติแบบค่อยเป็นค่อยไปตลอดพรรษา แต่ก็ยังเป็นแบบเคร่งครัด ปฏิบัติเสมอต้นเสมอปลาย
พรรษาที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๑๑) ได้กลับไปจำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม บ้านกุดแห่ ในพรรษานี้ได้เพิ่มธุดงค์ข้อเยี่ยมป่ช้ามิได้ขาด พอออกพรรษาได้เดินทางไปกราบท่านพระอาจารย์บัว สิริปุณโณ วัดป่าหนองแซง จังหวัดอุดรธานี อยู่รับโอวาทท่าน ๑๐ คืน จากนั้นก็เดินธุดงค์ไปอำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี ข้าฝั่งแม่น้ำโขงไปเวียงจันทน์ ประเทศลาว
พรรษาที่ ๑๓ (พ.ศ. ๒๕๑๒) ได้รับการแนะนำจากท่านพระอาจารย์คำ บ้านเศรษฐี จังหวัดอุบลราชธานี ให้เดินทางมาจำพรรษาที่วัดโนนแสนคำ ตำบลทุ่งแก อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร (ปัจจุบันตำบลเจริญศิลป์ อำเภอเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร) ในพรรษานี้มีพระ ๒รูป สามเณร ๑รูป คือ ๑. พระอาจารย์เนย สมจิตฺโต ๒. พระอาจารย์สมหมาย องค์เดียวกับที่จำพรรษากับหลวงปู่ชอบที่ดอยแม้ว และสามเณรสม ท่านพระครูวิมลสีลาภรณ์ได้จำพรรษาที่วัดป่าโนนแสนคำนับแต่นั้นมาจนปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๔๖)
(ข้อมูลจาก http://board.palungjit.com/showthread.php?t=92073) |
| ราคาเปิดประมูล | 267 บาท |
| ราคาปัจจุบัน | 287 บาท (!!! ปิดประมูลแล้ว !!!) |
| เพิ่มขึ้นครั้งละ | 20 บาท |
| วันเปิดประมูล | - 31 พ.ค. 2551 - 23:53:00 น. |
| วันปิดประมูล | - 09 มิ.ย. 2551 - 13:55:40 น. (ปิดประมูลแล้ว) |
| ผู้ตั้งประมูล | ninja12 (2.2K)    
|
